Drie landen in een blog
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
24 Maart 2012 | Costa Rica, San Pedro
Kia ora mates, hey dudes, buenos dias mes amigos!
Daar zijn we weer! Ga er goed voor zitten, want ik heb avonturen uit maar liefst 3 landen aan jullie te vertellen.
We beginnen wederom in Nieuw-Zeeland. Daar ging mijn reis van Auckland door naar Paihia, bij de Bay of Islands. Dat is precies wat je denkt dat het is: een baai met allemaal eilandjes. In Paihia was het supermooi weer, ideaal dus voor activiteiten als zwemmen, fietsen (naar supermooi watervallen), kayakken (naar dezelfde watervallen), en ik heb zelfs getennist. Mijn hostel had gratis fietsen, kayaks en tenisspullen, vandaar:) Dus niet veel anders gedaan dan een beetje van het weer en de (supermooie) natuur genoten. In mijn hostel kwam ik ook een oud klasgenootje, Manon Schenkels, van me tegen wat supergrappig was, aangezien we van elkaar niet wisten dat we allebei in Nieuw-Zeeland waren. Zo zie je maar weer, toeval bestaat. Oh, ik zou het bijna nog vergeten: Paihia was ook mijn uitvalbasis voor een trip naar Cape Reinga, het noorderlijkste puntje van Nieuw-Zeeland, waar de Abel Tasman zee en de pacifische oceaan samen komen. Dat is met mooi weer (en dat was het nog steeds:)) goed te zien aan het kleurverschil in het water, dat was wel echt mooi. Nu is het wel een stukje rijden vanaf Paihia, maar gelukkig was er onderweg genoeg te doen. Zo reden we over Ninety mile beach, een jawel, strand van 90 mijl lang (de namen zijn hier vaak zo simpel). Jawel, je leest het goed, reden. Want ninety mile beach is een officiele highway, je mag er dus met auto's en bussen over rijden (en meeuwen de schrik van hun leven bezorgen:)). Ook maakten we een tussenstop bij zandduinen om te "sandboarden": op een bord jezelf zo hard mogelijk van het duin naar beneden storten. Ik had een erg sportieve tijd in Paihia:).
Na Paihia ging de reis verder naar Hokianga, een gat dat bekend is vanwege een dolfijn, Opo, die hier een tijd geleden naar de kade toekwam om met de mensen te spelen (als dat is waar je bekend om bent, dan zegt dat wel wat:P). Desalniettemin was het hier weer prachtig (wie zegt dat het Noordereiland niet mooi is?), ideaal dus als laatste stop. Helemaal omdat ik in een superrelaxed hostel sliep, met hangmatten en fruit dat je zelf mocht plukken. Mijn favouriet was feijoa: lijkt van buiten op een vijg, smaakt als een combi van peer en passievrucht. Superlekker!
En toen was ik weer in Auckland. Ik had geen betere (of slechtere, het is maar hoe je het bekijkt) dag kunnen uitkiezen want het was niet alleen zaterdag, maar ook nog eens Sint Patricks day (een Ierse feestdag waarop iedereen in het groen de straat op gaat en zich helemaal lamzuipt), en de Volvo Ocean race (een grote zeilwedstrijd) bevondt zich nu in Auckland, dus de stad was voller dan ooit. Lekker druk, maar wel leuk. Gelukkig ging mijn vlcuht de volgende dag pas 'savonds en kon ik me dit keer niet verslapen. Ik kwam zonder problemen weer in mijn vliegende hotel (wederom 10 breed, wel minder lang en volgensmij maar 1 verdipeing, maar toch) aan, dat mij naar Los Angeles bracht.
Na een lange vlucht (met erg weinig slaap) was ik dan echt in Amerika, de VS, de USA. Ik had me helemaal voorbereid op 5 metaalscanners, 10 keer gefoullieerd te worden, en allemaal vingerafdrukkencontroles, maar dit viel reuze mee: voor ik het door had was ik er al. En toen moest ik de dag uitzitten, want het was ochtend, zondag ochtend om precies te zijn. En ik was op zondagavond vertrokken. He? Jawel, ik had tijdgereist! Dit was wel redelijk verwarrend (Huh? dag na Sint Patricks day? Maar dat is al veel langer geleden toch?) maar ook wel grappig. Omdat het dus nog steeds/alweer ochtend was, ging ik maar naar de walk of fame, waar ik foto's van veel beroemdheden (inclusief donald duck) heb gemaakt en me verbaast heb over Amerikanen. Want alleen hier zit op elke straathoek een fastfood restaurant, wordt je in winkels verblind door de oscarsouveniers (er was zelfs een oscar met mijn naam erop) en krijg je complimentjes van Mr Incredible (je hebt hier mensen die zich verkleden als filmfigueren om geld te verdienen, ik liep ook al bijna tegen darth vader en Willy Wonka aan:)).
De volgende dag (na een onbijt met pannenkoeken, mijn eetgewoontes hadden hier echt te lijden), ging ik naar Beverly Hills, sterren spotten. Eigenlijk zag ik alleen hekken, maar wel beroemde hekken:) (inclusief die van het huis waar Michael Jackson is overleden). Daarna ging ik naar het Hollywoodsign, waar je niet eens heel dichtbij kan komen, en wat er ergens wel een beetje sneu uitziet, maar omdat het het origineel is, is het toch leuk:) Ook alle andere dingen die ik heb gedaan waren hartstikke touristisch, en juist daarom leuk: ik heb Santa Monica beach, en Venice beach bezocht, die er net zo uitzagen als in de films, inclusief joggende amerikanen, en er was zelfs een stukje strand met trainingstoestellen, waar iedereen uitgebreid zijn of haar platte buiken en gebruinde sixpacks liep te showen:).
En ik ben natuurlijk ook naar Universal en Warner Bros filmstudios gegaan. Als Warner Bros je niets zegt, denk Harry Potter, en als Universal je niets zegt, denk aan een wereldbol met het volgende muziekje: taaataaatatatatata(tamtam) tatataaatatatatata(tamtam)tatataaatatatatatatata(taatatataaaaaaaaam). (oke, mijn op papierzingkwaliteiten zijn niet heel overtuigend, maar zoek het maar na, het klopt:)). Anyway, twee van de voornaamste studio's dus, waar ik de sets van o.a. despreate housewives (jawel, wisteria lane), friends (cenral perk, het cafe:)), bruce almighty, pirates of the carribean, en, voor mijn politieserievrienden, CSI en Bones, heb gezien. Dus dat was zeker niet verkeerd:).
Met dit alles was mijn tijd in Los Angeles redelijk gevuld en was het tijd om te vertrekken naar het derde, en voor dit verhaal laatste, land. Daar moest ik heen met twee vluchten, die absoluut niet aansloten, met als gevolg dat ik midden in de nacht 4 uur vast zat in Houston, waar ik ook niet kon slapen want ik was bang dat ik dan mijn vlucht zou missen. Gelukkig werd ik op het vliegveld opgehaald door de man vand e organisatie waarmee ik mijn Spaans en vrijwilligerswerk heb geregeld, dus hoefde ik niet zelf in het (warme) San Jose opzoek te gaan naar mijn hostel. Een hostel waarin ik een prive kamer met 3 bedden, waaronde een 2 persoonsbed, bleek te hebben, dus dat bijslapen ging wel lukken:).
Oja, de feitjes en wetenswaardigheden:
- De Aziaten met hun obsessie voor camera's en blond haar blijven verschrikkelijk. Dit keer waren het Chinezen, die maar foto's bleven nemen: ik moest met iedereen op de foto en kon niet weg omdat ik in een busje zat:(.
- Er is een wens in vervulling gegaan: ik werd opgehaald op het vliegveld met een bordje met mijn naam erop. Ik heb altijd al de persoon op zo'n bordje willen zijn:)
- Mijn voeten zijn niet dezelfde maat als die van Johnny Depp (helaas).
- Als ik op Zweinstein zou hebben gezeten zou ik (volgens een sorteerhoed uit de film) in Zwadderich zijn gekomen (maar goed dat ik niet op Zweinstein zit).
- Het is onmogelijk om op Houston airport een ontbijt voor 3 dollar te kopen (mocht je daar ooit komen, neem dus meer contant geld mee).
-Ik ga me hier helemaal rond eten aan fruit. Het is nu het meloen, mango, ananas, papaya, en banaan seizoen, en natuurlijk moet ik helpen de oogst weg te werken (ben al aardig op weg:)).
-Mijn Frans is beter dan ik dacht (ik begin namelijk steeds Frans uit te kramen als ik Spaans probeer te praten, er kwam zelfs een keer Italiaans doorheen).
En nu ben ik dus in San Jose, eigenlijk in San Pedro, de universiteitswijk, waar ik verder niet zoveel heb gedaan naast rondkijken. Morgen vertrek ik naar mijn gastgezin om maandag met mijn Spaanse lessen te beginnen (en dat is hard nodig ook, want ik ben erachter gekomen dat mijn Spaans niet al te best is;)). Dan begint weer een heel nieuw deel van mijn reis, ben benieuwd:) Daar zullen jullie ongetwijfeld weer genoeg over horen in mijn volgende blog, maar tot die tijd: Adios!
PS Voor de duidelijkheid: het is hier 8 uur vroeger dan bij jullie (met de zomertijd).
Daar zijn we weer! Ga er goed voor zitten, want ik heb avonturen uit maar liefst 3 landen aan jullie te vertellen.
We beginnen wederom in Nieuw-Zeeland. Daar ging mijn reis van Auckland door naar Paihia, bij de Bay of Islands. Dat is precies wat je denkt dat het is: een baai met allemaal eilandjes. In Paihia was het supermooi weer, ideaal dus voor activiteiten als zwemmen, fietsen (naar supermooi watervallen), kayakken (naar dezelfde watervallen), en ik heb zelfs getennist. Mijn hostel had gratis fietsen, kayaks en tenisspullen, vandaar:) Dus niet veel anders gedaan dan een beetje van het weer en de (supermooie) natuur genoten. In mijn hostel kwam ik ook een oud klasgenootje, Manon Schenkels, van me tegen wat supergrappig was, aangezien we van elkaar niet wisten dat we allebei in Nieuw-Zeeland waren. Zo zie je maar weer, toeval bestaat. Oh, ik zou het bijna nog vergeten: Paihia was ook mijn uitvalbasis voor een trip naar Cape Reinga, het noorderlijkste puntje van Nieuw-Zeeland, waar de Abel Tasman zee en de pacifische oceaan samen komen. Dat is met mooi weer (en dat was het nog steeds:)) goed te zien aan het kleurverschil in het water, dat was wel echt mooi. Nu is het wel een stukje rijden vanaf Paihia, maar gelukkig was er onderweg genoeg te doen. Zo reden we over Ninety mile beach, een jawel, strand van 90 mijl lang (de namen zijn hier vaak zo simpel). Jawel, je leest het goed, reden. Want ninety mile beach is een officiele highway, je mag er dus met auto's en bussen over rijden (en meeuwen de schrik van hun leven bezorgen:)). Ook maakten we een tussenstop bij zandduinen om te "sandboarden": op een bord jezelf zo hard mogelijk van het duin naar beneden storten. Ik had een erg sportieve tijd in Paihia:).
Na Paihia ging de reis verder naar Hokianga, een gat dat bekend is vanwege een dolfijn, Opo, die hier een tijd geleden naar de kade toekwam om met de mensen te spelen (als dat is waar je bekend om bent, dan zegt dat wel wat:P). Desalniettemin was het hier weer prachtig (wie zegt dat het Noordereiland niet mooi is?), ideaal dus als laatste stop. Helemaal omdat ik in een superrelaxed hostel sliep, met hangmatten en fruit dat je zelf mocht plukken. Mijn favouriet was feijoa: lijkt van buiten op een vijg, smaakt als een combi van peer en passievrucht. Superlekker!
En toen was ik weer in Auckland. Ik had geen betere (of slechtere, het is maar hoe je het bekijkt) dag kunnen uitkiezen want het was niet alleen zaterdag, maar ook nog eens Sint Patricks day (een Ierse feestdag waarop iedereen in het groen de straat op gaat en zich helemaal lamzuipt), en de Volvo Ocean race (een grote zeilwedstrijd) bevondt zich nu in Auckland, dus de stad was voller dan ooit. Lekker druk, maar wel leuk. Gelukkig ging mijn vlcuht de volgende dag pas 'savonds en kon ik me dit keer niet verslapen. Ik kwam zonder problemen weer in mijn vliegende hotel (wederom 10 breed, wel minder lang en volgensmij maar 1 verdipeing, maar toch) aan, dat mij naar Los Angeles bracht.
Na een lange vlucht (met erg weinig slaap) was ik dan echt in Amerika, de VS, de USA. Ik had me helemaal voorbereid op 5 metaalscanners, 10 keer gefoullieerd te worden, en allemaal vingerafdrukkencontroles, maar dit viel reuze mee: voor ik het door had was ik er al. En toen moest ik de dag uitzitten, want het was ochtend, zondag ochtend om precies te zijn. En ik was op zondagavond vertrokken. He? Jawel, ik had tijdgereist! Dit was wel redelijk verwarrend (Huh? dag na Sint Patricks day? Maar dat is al veel langer geleden toch?) maar ook wel grappig. Omdat het dus nog steeds/alweer ochtend was, ging ik maar naar de walk of fame, waar ik foto's van veel beroemdheden (inclusief donald duck) heb gemaakt en me verbaast heb over Amerikanen. Want alleen hier zit op elke straathoek een fastfood restaurant, wordt je in winkels verblind door de oscarsouveniers (er was zelfs een oscar met mijn naam erop) en krijg je complimentjes van Mr Incredible (je hebt hier mensen die zich verkleden als filmfigueren om geld te verdienen, ik liep ook al bijna tegen darth vader en Willy Wonka aan:)).
De volgende dag (na een onbijt met pannenkoeken, mijn eetgewoontes hadden hier echt te lijden), ging ik naar Beverly Hills, sterren spotten. Eigenlijk zag ik alleen hekken, maar wel beroemde hekken:) (inclusief die van het huis waar Michael Jackson is overleden). Daarna ging ik naar het Hollywoodsign, waar je niet eens heel dichtbij kan komen, en wat er ergens wel een beetje sneu uitziet, maar omdat het het origineel is, is het toch leuk:) Ook alle andere dingen die ik heb gedaan waren hartstikke touristisch, en juist daarom leuk: ik heb Santa Monica beach, en Venice beach bezocht, die er net zo uitzagen als in de films, inclusief joggende amerikanen, en er was zelfs een stukje strand met trainingstoestellen, waar iedereen uitgebreid zijn of haar platte buiken en gebruinde sixpacks liep te showen:).
En ik ben natuurlijk ook naar Universal en Warner Bros filmstudios gegaan. Als Warner Bros je niets zegt, denk Harry Potter, en als Universal je niets zegt, denk aan een wereldbol met het volgende muziekje: taaataaatatatatata(tamtam) tatataaatatatatata(tamtam)tatataaatatatatatatata(taatatataaaaaaaaam). (oke, mijn op papierzingkwaliteiten zijn niet heel overtuigend, maar zoek het maar na, het klopt:)). Anyway, twee van de voornaamste studio's dus, waar ik de sets van o.a. despreate housewives (jawel, wisteria lane), friends (cenral perk, het cafe:)), bruce almighty, pirates of the carribean, en, voor mijn politieserievrienden, CSI en Bones, heb gezien. Dus dat was zeker niet verkeerd:).
Met dit alles was mijn tijd in Los Angeles redelijk gevuld en was het tijd om te vertrekken naar het derde, en voor dit verhaal laatste, land. Daar moest ik heen met twee vluchten, die absoluut niet aansloten, met als gevolg dat ik midden in de nacht 4 uur vast zat in Houston, waar ik ook niet kon slapen want ik was bang dat ik dan mijn vlucht zou missen. Gelukkig werd ik op het vliegveld opgehaald door de man vand e organisatie waarmee ik mijn Spaans en vrijwilligerswerk heb geregeld, dus hoefde ik niet zelf in het (warme) San Jose opzoek te gaan naar mijn hostel. Een hostel waarin ik een prive kamer met 3 bedden, waaronde een 2 persoonsbed, bleek te hebben, dus dat bijslapen ging wel lukken:).
Oja, de feitjes en wetenswaardigheden:
- De Aziaten met hun obsessie voor camera's en blond haar blijven verschrikkelijk. Dit keer waren het Chinezen, die maar foto's bleven nemen: ik moest met iedereen op de foto en kon niet weg omdat ik in een busje zat:(.
- Er is een wens in vervulling gegaan: ik werd opgehaald op het vliegveld met een bordje met mijn naam erop. Ik heb altijd al de persoon op zo'n bordje willen zijn:)
- Mijn voeten zijn niet dezelfde maat als die van Johnny Depp (helaas).
- Als ik op Zweinstein zou hebben gezeten zou ik (volgens een sorteerhoed uit de film) in Zwadderich zijn gekomen (maar goed dat ik niet op Zweinstein zit).
- Het is onmogelijk om op Houston airport een ontbijt voor 3 dollar te kopen (mocht je daar ooit komen, neem dus meer contant geld mee).
-Ik ga me hier helemaal rond eten aan fruit. Het is nu het meloen, mango, ananas, papaya, en banaan seizoen, en natuurlijk moet ik helpen de oogst weg te werken (ben al aardig op weg:)).
-Mijn Frans is beter dan ik dacht (ik begin namelijk steeds Frans uit te kramen als ik Spaans probeer te praten, er kwam zelfs een keer Italiaans doorheen).
En nu ben ik dus in San Jose, eigenlijk in San Pedro, de universiteitswijk, waar ik verder niet zoveel heb gedaan naast rondkijken. Morgen vertrek ik naar mijn gastgezin om maandag met mijn Spaanse lessen te beginnen (en dat is hard nodig ook, want ik ben erachter gekomen dat mijn Spaans niet al te best is;)). Dan begint weer een heel nieuw deel van mijn reis, ben benieuwd:) Daar zullen jullie ongetwijfeld weer genoeg over horen in mijn volgende blog, maar tot die tijd: Adios!
PS Voor de duidelijkheid: het is hier 8 uur vroeger dan bij jullie (met de zomertijd).
-
25 Maart 2012 - 07:51
Marian Van 't Oever:
hi Liza,
Wat ben je op mooie plekken geweest! Gaaf hoor! Geniet van je tijd in San José, en succes met de Spaanse lessen!
Diviértete y buena suerte!
Saludos!
Marian -
25 Maart 2012 - 09:30
Mafalda:
Los Angeles o.o <3 Daar wil ik ooit nog eens heen. Hoewel Costa Rica ook best awesome klinkt. Veel succes met je Spaans ;) -
25 Maart 2012 - 11:13
Maaike:
SUPERCOOL ALLEMAAL!!! -
25 Maart 2012 - 11:44
Joyke:
Erg leuk verslag, Liza! Wat beleef je veel! Succes met de Spaanse lessen. Ik hoop dat je een leuk gastgezin treft.
groetjes,
Joyke -
25 Maart 2012 - 12:01
Vader Van Liza:
Nou Lies, dat gaat super allemaal. Ik vind dat je het heel goed doet in je eentje. Alles zelf rgelen, geen vluchten missen, pet af! Je gaat nu een heel andere fase in, eerst in een gastgezin en een halve dag weer naar school. Daarna het werken in de jungle. Geniet ervan, je hebt nog een hele tijd! -
25 Maart 2012 - 13:04
Moeder Van Liza:
Ha Liza,
Ik moest even in mijn herinnering graven, maar met behulp van You Tubel lukte het de tune van Universal te ontcijferen. Ik zat onmiddelllijk weer bij Star Wars :)
Knap hoe je ons zo even naar drie – heel verschillende- landen meeneemt. Mooi dat je weer nieuwe foto’s hebt geplaatst, inderdaad een land van uitersten: Franz Josefgletsjer vs. Huka Falls om er maar één te noemen. Gelukkig dat je ook af en toe mooi weer hebt gehad, de zomer schijnt voor Nieuw-Zeelandse begrippen nogal slecht te zijn. Maar je ziet er al lekker bruin uit :) Daarmee komen je blonde haren nog beter tot hun recht, ben benieuwd hoe de Costa Ricaanse mannen daar op gaan reageren :( Gelukkig ben je inmiddels het e.e.a. gewend wat dat betreft.
Bert Pleij kan alsnog trots op je zijn als ik het goed lees. Ik denk dat je bij het Spaans leren ook wel gemak hebt van je Frans, 4 weken les is in ieder geval een goed begin.
Hmm, Zwadderich? Heus? Dan ben je wel errrug veranderd….Ben benieuwd naar de criteria.
Goed voornemen dat fruit. Gaat vast lukken!
xxxx
mamma
-
25 Maart 2012 - 16:12
Ineke:
Super leuk verhaal weer:) Ik ben zo jaloers!! Gelukkig is het weer hier inmiddels ook al vrij zomerachtig, alleen jammer dat ik niet zoveel tijd heb om er van te genieten:s Maar goed dat je in een land zit waar ze veel fruit hebben en niet in Amerika, anders was je moddervet geworden:P Heel veel plezier! -xxx- Ineke -
25 Maart 2012 - 16:39
Inette Vermeer:
Mooi verslag Liza en door je tijdreis heb je extra tijd gekregen voor LA :-) Veel plezier in Costa Rica, zal een heel andere ervaring worden -
26 Maart 2012 - 10:17
Anne:
Hoi,
Heb je meer van Frans onthouden dan ik nog van Duits weet. :) Leuk dat je al die filmsets bezocht hebt bij Hollywood, maar staan er bij Los Angeles echt trainingstoestellen op het strand? O_o. Succes met Spaans. :D
Anne -
28 Maart 2012 - 14:49
Martin:
Hoi Wereldreizigster!
Dat gaat niet lukken hoor een ontbijt voor 3 dollar laat staan op een vliegveld :) Nieuw Zeeland Amerika je gaat goed zo!
Mooi verslag, leuk om te lezen geniet er van!! -
29 Maart 2012 - 16:04
Juliette:
Leuk om je verslag te lezen! Je doet echt heel veel leuke en verschillende dingen! En dat in 4 maanden. Heb je uiteindelijk nog sterren gespot in LA??
Tot snel op skype groetjes.
xXx -
31 Maart 2012 - 13:16
Cees:
Zo te zien is dit een fantastische ervaring, wil zelf ook nog naar New Zealand (misschien mogen Inge en Anne ook wel mee) Veel plezier nog met het echte werk! -
09 April 2012 - 17:09
Sebastiaan:
Hoi Liza,
Als ik me niet vergis ben je morgen jarig. Van harte gefeliciteerd! Ik ben zo vrij dat nu vast even te doen, want uit je verslag blijkt dat je af en toe een dag kwijtraakt. Bovendien zitten we op Kievit middenin een verhuizing, de kans dat ik het alsnog morgen vergeet, benadert 100%.
Zo te zien vermaak je je uitstekend. Nog veel plezier de komende tijd!
groeten, Sebastiaan van Kievit -
10 April 2012 - 11:22
Kathy The Kapster:
Hi Liza , I have been following your blog and enjoying your adventures ! It seems like just yesterday you were running around my shop in your nappies and now you are all grown up and on the other side of the world ! Congratulations on your 18th Birthday ,I know this is one birthday you will never forget. Enjoy !!!!
(and good luck with your spanish) -
10 April 2012 - 14:49
Inette Vermeer:
Ha die Liza, eindelijk 18!! Gefeliciteerd met je verjaardag en hartelijke groeten uit De Lier.
Geniet van je vrijwilligerswerk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
