Een wit huis en een hele grote appel
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
08 Mei 2017 | Verenigde Staten, Ithaca
Daar zijn we weer! De mijlpaal van een maand is inmiddels gepasseerd en ik ben nog steeds living the American life in the US of A. In de vorige blog had ik jullie beloofd dat ik wat buiten de grenzen van Ithaca zou gaan kijken, en als je de cryptische titel goed leest weet je welke wereldsteden ik bezocht heb. Ook kan ik vast verklappen dat ik een Amerikaans ziekenhuis vanbinnen heb gezien (geen zorgen, niks ernstigs). Maar voordat ik daarover allemaal uit ga wijden eerst nog even naar de Ithaca avonturen.
Want ook hier werd het pasen. Na weken doodgegooid te zijn met al het paassnoep was het paasweekend toch echt daar. Dat is overigens een stuk korter dan in Nederland, want zowel goede vrijdag als tweede paasdag doen ze hier niet aan. Het museum had wel een paasactiviteit georganiseerd, volledig in dino-stijl. Een paar dagen van tevoren hadden ze nog iemand nodig om in een dinopak rond te lopen, en laat het nou net zo zijn dat ik altijd al in een groot fluffy pak heb willen lopen en toch niks beters te doen had. Ondanks de verhalen van iedereen over hitte en beperkt zicht heb ik me toch vol enthousiasme in de marsmallowvulling en blauwe dino-outfit gehesen. Gelukkig had ik een begeleider bij me, want anders ik menig kind omver gelopen ben ik bang. Vooral omdat de kinderen niet hoger dan mijn heupen waren en ik niet goed kon zien, dus alleen maar voelde wanneer er iemand aan me hing. Dat gebeurde vaak, een kind moest tot vijf keer toe van mijn been geplukt worden. Het was inderdaad warm, maar wel heel leuk om te doen. Uiteraard staan er onderaan foto’s
Behalve een dinosaurus uithangen doe ik ook nog nuttige dingen ;) Het pronkstuk van de expositie die ik op ga zetten worden drie bodem profielen. Voor de niet medestudenten: dat zijn plakjes bodem van ongeveer een meter lang, waarin je allerlei verschillende lagen ziet. In een notendop: je graaft een kuil, hakt een stuk bodem uit en plakt het op een plank. Klinkt simpel, maar ik heb het nog nooit gedaan dus een nieuwe ervaring. Afgelopen week ben ik met de eerste begonnen, dat was direct een van de lastigste. Dus veel uren van schaven en lijmen in het lab, heel anders dan het gebruikelijke computerwelk maar wel leuk en leerzaam. Komende week ga ik hem verder mooi maken en weer het veld in om een nieuwe te halen.
Ik krijg zo ook direct een inkijkje in het studentenleven hier, doordat ik tijd doorbreng in het lab van Cornell (de universiteit hier). Ook heb ik een groep internationalen bij wie ik aanhaak, en heb ik bijvoorbeeld vorige week een acapella koor gezien (ongeloofelijk goed), en ben ik naar een hindoestaans holi festival geweest (met allemaal blije poederkleutjes). De meeste studenten vertrekken hier helaas bijna, dus ik pak het nog even mee
Goed, dan zoals beloofd de tripjes buiten de stad. Om te beginnen met het witte huis uit de titel: ik ben inderdaad naar Washington D.C. geweest, de hoofdstad van dit land. Nu is dat opzichzelf natuurlijk al een fantastische ervaring, maar waarom niet nog wat geweldiger maken als dat kan? Precies, ik ging tijdens de March for Science! Als ik de nieuwsberichten mag geloven waren er 40.000 mensen aanwezig. Die heb ik gelukkig niet allemaal gezien, maar indrukwekkend was het wel. Het was verschrikkelijk weer, koud, grijs en nat, maar een enorme groep nerds (excuses, wetenschappers) had zich verzameld. Na flink wat speeches en voorbereiding marcheerden we van het Washington monument (die naald) naar het Captiool (het gebouw van de volksvertegenwoordiging van de VS, waarvoor de president ook de eed moet afleggen). Iedereen was gewapend met borden (inclusief ikzelf), en het was heel bijzonder om met zo’n grote enthousiaste groep te lopen. Ik zal verder niet al teveel uitwijden want dit wordt al een aardige lap tekst, maar het was zeker een ervaring. De volgende dag had ik nog tijd om in beter weer samen met iemand anders de rest van Washington te verkennen, inclusief dus het Witte huis en het Lincoln memorial (waarvoor de beroemde speech van Martin Luther King plaatsvond). Wederom verwijs ik naar de foto’s.
Voordat we naar de tweede stad gaan mote ik nog even wat anders vertellen. Je leert een land immers alleen echt goed kennen door alle plekken te verkennen, ook de niet toeristische. Vandaar dat ik voor mijn full American experience ook maar even het zorgsysteem indook. Ik was in Washington namelijk uitgegleden op de trap, en gedurende de dag en de terugreis begon mijn voet er steeds minder zin in te krijgen. Ik ben daarom de dag erna toch even langs de dokter gegaan, waar gelukkig bleek dat er niks gebroken was, en dat het alleen maar om een verzwikking ging. Dat bracht me wel een tijd op krukken, wat veel erger kan maar toch niet echt praktisch is. Gelukkig ben ik ondertussen alweer krukvrij en is Betsie weer van stal gehaald.
Ik ging wel nog al krukkend naar wereldstad twee, namelijk New York City! Nu had ik deze stad al zelf eens verkend (de zeer trouwe lezers kunnen de vehalen nog wel herinneren, en ze zijn hier ook ergens terug te vinden), dus pakte ik het deze keer wat anders aan: ik ging niet alleen op pad, maar werd vergezeld door mijn ouders en zussen :D Die waren al even de stad onveilig aan het maken en ik schoof bij ze aan. Dat was heel raar om die zo te ontmoeten, maar ook super leuk! De krukken maakte het bezoek ietsjes lastiger, maar toch hebben we ons van central park, tot wall street, het vrijheidsbeeld, Times square, het strand van Coney Island, de top van het Rockefellercentre en een fantastische Broadway Musical weten te begeven. Geen slechte score voor een weekendje. New York is nog steeds zo leuk als ik me herinner, en ik zit er voor Amerikaanse begrippen vlakbij, dus ik kom er hopelijk zeker nog een keer terug voor ik weer naar Nederland vertrek.
Goed, dit blog word weer traditioneel lang, het lijkt bijna weer alsof ik op rondreis ben. Iedereen die het tot hier heeft gered wordt beloond want het is weer tijd voor.....de feitjes en wetenswaardigheden
- Allereerst zal ik weer een eetupdate geven. Ik heb denk ik het meest ranzige, nutteloze snoepgoed ooit geproefd: oreo peeps. Peeps zijn roze marshmallows in de vorm van paasdieren, oreo’s zijn die koekjes, en dat dan samen. Waarom: geen idee, smaak: suiker met suiker afgewerkt met suiker. Het was een ervaring, maar één was meer dan genoeg. Daarentegen moet ik wel bekennen dat ik lijk te zwichten voor een ander heel vies Amerikaans snoep: peanutbutter cups. Dat zijn chocolaatjes gevuld met pindakaas: zo smerig dat het weer lekker is. Het is maar goed dat Betsie en ik wat afstanden afleggen.
- Over chocola gesproken: ik ben in Hersey World geweest. Hersey is een chocolademerk, het is niet eens heel lekker of bijzonder, maar ik ben als Europeaan nou eenmaal verwend met chocola heb ik begrepen. Hoe dan ook, Hersey world is een pretpark in het thema van chocola. Ja dat lazen jullie goed. Ik ben helaas niet in het pretpark zelf geweest, wel in de winkel erbij wat al bizar genoeg was.
- Over winkels gesproken (ik ga lekker vandaag met mijn bruggetjes): ik moet natuurlijk wel nog steeds boodschappen doen, ondanks mijn blessure. Gelukkig was er iemand zo aardig mij naar de supermarkt te rijden. Nu is een mandje vasthouden moeilijk, dus ik hoopte dat zij mijn boodschappen vast wilde houden. Maar dat washelemaal niet nodig, want ze hebben hier speciale supermarkt scootmobiels! Inclusief mandje voorop, een zeer lage maximum snelheid, en een vrachtwagenachtig gebieb wanneer je achteruit rijdt. Ik heb me zeer vermaakt en tot mijn stomme verbazing niks of niemand aangereden. Er is hier zeker filmmateriaal van, is op verzoek op te vragen.
- Ik ben dus ook het Amerikaanse zorgsysteem ingedoken (met goede verzekering, geen zorgen): het is net als veel andere dingen hier: hetzelfde als in Nederland, maar toch ook heel anders. Veel vragen over mijn gezondheid, meerdere keren opnemen van mijn bloeddruk en een loodschort bij de röntgenfoto (wat niet eens heel overbodig is. Helaas heb ik geen enkele ziekenhuisserie waardige dokter gezien (nu zag ik vooral vrouwen, maar toch).
- Na mijn hele tirade over vlaggen moet ik dit even kwijt: het witte huis heeft maar één, normaal formaat vlag. Van het belangrijkste gebouw in Amerika had ik toch wel iets meer verwacht.
- De mega vlag van de beurs op Wallstreet die ik bij mijn vorige trip tegen kwam is overigens ook weg.
- Dan nog even een dierenupdate: ik heb volgens mij niet zoveel meer toe te voegen behalve een bever/marmotachtige. Het dier in kwestie schoot nogal snel in een boomhol, dus ik weet niet of het een woodchuck, groundhog, of een ander uit die groep was.Hij bleef wel even kijken, en mega schattig was ie wel
- Ik mis Nederlandse botheid. Als het bijna sluitingstijd is, bedanken ze je een keer of 100 voor je aanwezigheid, maar maken verder niet echt duidelijk dat je toch wel wegmoet. In Nederland gooien ze direct de stoelen op de tafels, lekker duidelijk. In de supermarkt kom je altijd zeer blije cassières tegen die altijd vragen hoe geweldig je dag was, maar het antwoord niet echt willen weten. Vraag het dan niet denk ik. Ik verlang echt naar een chagerijnige zestienjarige cassière met een kater. Maar mijn gedachteloze “het gaat fantastisch vandaag” wordt steeds beter.
- Ik heb mijn eerste tornado waarschuwing meegemaakt. Geen zorgen, er was niet echt een tornado, maar theoretisch gezien was er een kans. Best spannend en indrukwekkend.
Oke, dat was het wel weer voor deze keer. Ik heb mijn best gedaan een goede fotoselectie te maken, dus veel kijkplezier. Tot de volgende keer en heb nog een fantastische dag vandaag!
-
08 Mei 2017 - 09:56
Vader Van:
Ha die Lies,
Wat een leuk blog heb je weer gemaakt. Vooral de foto's uit Washington vind ik indrukwekkend, al die plekken die je kent vanuit de media en waar zo veel geschiedenis ligt. Je hebt al heel wat meegemaakt in die maand, erg leuk om te lezen. Fijn dat je weer op Betsie mag rijden, want met krukken is zo'n gedoe! Heb het goed daar verder en heel veel succes met je expositie.
Pappa -
08 Mei 2017 - 19:13
Ineke:
IK heb maar een ding te zeggen: Ik wil dat filmpje van jou in de scootmobiel zien!! ;-) -
08 Mei 2017 - 23:33
Moeder Van:
Ha Liza,
Smullen weer, van je verhalen, de prachtige foto's. Jouw tijd in Amerika begint zich al aardig te vullen met memorabele momenten en herinneringen. En wat ontzettend grappig om ons daar ineens zo met zijn allen tussen te zien staan. Ondanks de krukken hebben we de tijd inderdaad heel goed benut, met veel verschillende gezichten van die grote stad. Mooi ook die beelden van Washington.
Fijn dat je stage nu lekker op gang aan het komen is, ziet er professioneel uit zo.
Blijf vooral lekker blogs posten, van mij hoeven ze niet kort hoor, lekker genieten.
En verder sluit ik me geheel bij Ineke aan natuurlijk :)
mamma -
09 Mei 2017 - 02:15
Oom Martin:
Hoi Liza,
Schreef je weer goed beeldend leuk om te lezen. Zal inderdaad best warm geweest zijn dat Dino pak leuk dat je t wilde doen vonden de kinderen vast leuk.Vindt zelf a capella koren ook erg mooi klinken mits ze inderdaad erg goed kunnen zingen dan is t prachtig. Dus je hebt ook de hopelijk zo kort mogelijke tijdelijk woning van Disaster 45th gezien. Wel vreemd alleen maar 1 normaal maat vlagje. Leuk al de foto's geven een aanvullend beeld er bij.Helemaal gaaf dat je ouders en je zussen ook de States aandeden. Ik wil ook graag je scootmobiel supermarkt rit zien heb alleen geen smartphone maar wee rwel een cam. Ik ben geen computerman maar misschien weet je een (andere) manier om ze naar me toe te sturen? Hoeft ook niet gelijk maar wil ze wel zien.
Er is goed nieuws! Ik zag onlangs gewoon in Nederland in de supermarkt óók Peanutbutter cups liggen :) Dus zóu je afkick verschijnselen of heimwee krijgen als je weer terug bent in Nederland er is hoop! Wat je vertelde van die casiere schijn je heel erg veel in Amerika te hebben die nep beleefdheid Zelf ook een bloedhekel aan als mensen dat doen net wat je zegt vraag dan niks. Als een na laatste is het niet gewoon een eekhoorn in die boom? Als laatste net als altijd haal er uit wat er in zit en geniet nog zo veel mogelijk daar zo lang als je de kans hebt en Groeten uit t verre Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley