Over de grens

Hoihoi,

Toen ik in de tweede klas zat, moest ik voor aardrijkskunde (toen al mijn lievelingsvak) een werkstuk maken, genaamd “mijn wereldreis”. De opdracht: reis naar drie landen, in verschillende continenten en beschrijf wat je daar gaat doen, hoe je er komt, etc. Er zat echter nog een eis aan: je moest naar de VS. Ik baalde toen best wel want ik had weinig met de VS (wat misschien niet veel veranderd is ;) ) en ik wilde naar Canada, maar je mocht maar één land per continent. Mijn dertienjarige zelf zag een maas in het net, en besloot naar Niagara falls te gaan: officieel ook VS, maar net zo goed Canada en natuurlijk en geweldig fenomeen.

Afgelopen weekend, 10 jaar later, was het dan echt zover: een bezoek aan Niagara falls. Het was fantastisch, maar ook wel heel gek om in het echt te zien, zeker als je zoiets al zolang kent en op je lijstje hebt. Het viel niet tegen, begrijp me niet verkeerd, maar het was wel heel anders dan gedacht. Het meest opvallende vond ik hoe de rivier vlak voor de waterval door een alledaagspark stroomt, dan plotseling tientallen meters naar beneden valt, en vervolgens verder stroomt alsof er niets gebeurd is. Levensgevaarlijk, maar zeer indrukwekkend. Kan dit ook weer afgevinkt worden, dan moet ik alleen nog naar Ayers Rock en de piramides van Gizeh om mijn werkstuk helemaal compleet te maken ;)

Goed, de opening was iets anders dan gewend, dus dat maak ik nu even goed  Want naast mijn avonturen in Canada (daarover straks meer) is er in Amerika ook genoeg gebeurd. Ik ben de magische grens van 2 maanden inmiddels voorbij, ben over de helft van mijn tijd in Ithaca, en precies op de helft van mijn tijd weg überhaupt (ik ga nog wat reizen aan het eind, vandaar het verschil). Tot zover de statistieken ;) Het gaat goed met mijn bodems, ik heb er inmiddels drie, en hoop ze deze week helemaal mooi gemaakt te hebben. Het lijkt erop dat de expositie helemaal af gaat zijn voor ik wegga, wat heel leuk is omdat ik het dan kan zien, maar de druk ook iets opvoert. Gelukkig hoef ik het niet helemaal alleen te doen dus dat scheelt. Ook kan ik het nog steeds erg goed vinden met mijn collega’s, wat maar goed is ook aangezien de studentenvrienden die ik had opgedaan klaar zijn met hun studiejaar dus ervandoor zijn. Daarentegen ben ik wel weer in een improvisatie acteerclubje gerold, wat erg leuk is. Dus zeer gesetteld (mag ook wel na 2 maanden), maar ook steeds nieuwe dingen.

Ondertussen begint de zomer hier te komen, al doen ze hier niet echt aan een weerpatroon. Ik heb het al eerder gezegd dat het hier wisselvallig is, maar moet het toch echt nog even kwijt. De tweede week dat ik het veld in wilde moest ik een dag later omdat er sneeuw (ja je leest het goed) en vorst voorspeld was, de week erna moest ik zo vroeg mogelijk in de ochtend omdat het 30 graden werd. Maar goed, over het algemeen wordt het groener (laten we het daarop houden), dus reden genoeg tot buitenactiviteiten. Ik heb een stukje meegekregen van Slope Day (studentenfeest op de laatste dag van het jaar, vergelijkbaar met 5 mei in Wageningen), heb al mijn eerste duik in koud water genomen en doe ik vergelijkend warenonderzoek van de ijswinkels (waar teleurstellend weinig fruitsmaken zijn, maar goed). Verder is de zomer ook de tijd van festivals: aankomend weekend is het Ithaca festival, waar ik mee ga lopen in een optocht, misschien weer in een bizar kostuum. Ook was hier een gigantische boekenmarkt, waar ik helemaal los ben gegaan bij de kaarten (van Nederland tot de VS) en DVD’s. Ja mijn tas inpakken wordt nog een uitdaging ;)

Goed, dan voor we naar de feitjes en wetenswaardigheden gaan (en dat zijn er dit keer veel), toch nog even terug naar Canada  Want behalve bij Niagara falls ben ik ook in Toronto geweest. Zoals ik zei ligt Niagara falls dus op de grens: de grens loopt letterlijk in het midden van de rivier. Ik ben dan ookde grens over gelopen, wat toch wel heel bijzonder voelde. Vooral omdat er de hele tijd bordjes richting Canada stonden, die me vooral heel erg deden denken aan bordjes van “toiletten”. Aan het einde van de brug was een klein kantoortje met de meest gezellige douanebeambte die ik ooit ontmoet heb. Hij nodigde ons (ik was met een andere meid) nog net niet uit om op stap te gaan en zei dat we net zo vaak Canada in en uitmochten als we maar wilden. Ik ben ook zeker van plan om terug te gaan, maar daarover over een aantal blogs hopelijk meer. Eenmaal in Canada en na Niagara falls was het maar een twee uur durende busrit naar Toronto (ik vind 2 uur nu echt kort, ik begin echt te wennen). Toronto is de grootste stad van Canada (maar niet de hoofdstad) en ligt aan lake Ontario, en van de 5 great lakes van de VS. We wilden met een pond een deel van lake Ontario oversteken, voor een mooi uitzicht op de skyline, maar dat ging helaas niet want de boel was overstroomd ;) Daarentegen heb ik wel heel veel in de stad gezien. Toronto is een soort mini New York, inclusief Times Square look-a-like, mega wolkenkrabbers, en chinatown. Ook was er een gigantische indoor markt, wat echt heel tof was. Uiteraard zeggen foto’s weer meer dan mijn duizend woorden ;)

Goed, dit geeft denk ik wel weer een redelijk beeld, dan is het weer tijd voor... de feitjes en wetenswaardigheden! Ik dacht dat ik ondertussen het meeste wel was tegengekomen hier, maar het zijn er nog veel ;)
- Ondanks dat mijn Engels echt wel fatsoenlijk is, zijn er oprecht nog heel veel woorden die ik niet weet. Komt bij dat ik soms dingen niet ken, omdat ik hier niet ben opgegroeid. Dit resulteert in dat mijn “ik heb geen idee wat je zegt”-uitdrukking ondertussen redelijk goed ontwikkeld is. En dat ik om de dag een nieuw woord leer. De meest opvallende is denk ik wel “Smorgasbord”, wat officieel Zweeds is, letterlijk “Sandwichtafel” betekend en neerkomt op een tafel met heel veel lekker eten en drinken. Ik zoek nog steeds naar de juiste Nederlandse vertaling: ik kom zelf niet verder dan “tafel des overvloeds” of “vreetfestijn”, maar ik weet zeker dat er een normaler woord tussenin moet zitten. Suggesties zijn welkom.
- Terwijl mijn Engels begint te verbeteren begint mijn Nederlands aanzienlijk te verslechteren. Ik heb steeds meer de neiging uitdrukkingen te vertalen of Engelse woorden te gebruiken. Ik weet zeker dat er hier en daar in dit blog wat te spotten valt.
- Over taal gesproken: in Amerika censureren ze alles. Dat wist ik al, maar het blijft erg hilarisch wat ze allemaal verzinnen op de radio om woorden uit te filteren. Ik heb zelfs een keer gehoord dat een hele zin werd vervangen door een andere zin, wat helemaal niet paste in de context, maar goed.
- Ik moet dit al heel lang even kwijt, maar ik kom niet uit Scandinavië. En nee, Nederland is niet Noord-Europa, en nee, het is niet allemaal hetzelfde daar. Ik snap dat het verwarrend is. Ook kan ik er weinig aan doen dat onze nationale kleur oranje is, maar het is wel leuk om te weten dat iedereen in de wereld dat weet.
- Aangezien ik vind dat mensen het verschil moeten weten tussen Zweden en Nederland, ben ik op mijn beurt maar begonnen met de Staten te leren. Er is een onuitputtelijke bron van spelletjes op het internet, met als favoriet Stateris. Stateris is tetris, dat spel waarbij blokjes uit de lucht vallen, maar dan met Staten. Heel hilarisch, en zeer leerzaam. Overigens mag ik de versie van Europa ook nog wel eens oefenen kwam ik achter ;)
- Ik heb dus een berg kaarten verzameld, waaronder een hele mooie kaart van Nederland uit 1960 (ik was zo blij toen ik die vond). Daar staat overigens nog maar een half Flevoland op. Toen ik die kaart liet zien aan een van mijn collega’s en dat aanwees, duurde het even voordat ze snapte waarom er maar een halve provincie stond. Ze dacht dat het verkeerd gekarteerd was, en was zeer, zeer verbaasd toen ik uitlegde dat dat stuk land toen nog niet bestond en dat we dat gewoon gemaakt hebben. Het is ook best wel raar als je erover nadenkt.
- Over kaarten en geografie gesproken: het wemelt hier van de steden vernoemd naar Europese steden. Ik heb Amsterdam en Londen al op de kaart gevonden, en ben door Geneva en Interlaken gereden (met iemand uit Zwitserland, dat was wel grappig).
- De steden hier hebben om de een of andere mysterieuze reden oude gebouwen midden tussen de wolkenkrabbers. Ik snap het niet, weet ook nog niet helemaal of ik het mooi vind, maar interessant is het wel.
- Ik kom op de radio! Een collega werkt bij het lokale radiostation waar ze een rubriek hebben over wetenschap en ze is mee het veld in geweest om me te interviewen. Dus ik krijg binnenkort mijn 15 minutes of fame 
- Ik ben op een Amerikaans huisfeest geweest: inclusief blonde, gespierde Amerikanen, rode bekers, en boze buren die de politie bellen. Ik wilde eigenlijk nog naar een fratparty, dat is het ultieme filmgevoel, maar dit komt aardig in de buurt.
- Dan nog even terug naar de bekendere wetenswaardigheden, allereerst het spookhuis. Dat begint zijn naam steeds meer eer aan te doen. Ik had spontaan een gat in mijn muur omdat er een deel naar beneden was gevallen, dat is inmiddels gelukkig gefixt. Vlak voordat dat zo was werd ik wakker met een wespenfamilie boven mijn hoofd, ik hoop dat die nu wegblijven. Vlak nadat het gat gerepareerd was zat ik lekker rustig een filmpje te kijken, tot ik ineens een geluid hoorde achter het gat. Het was een soort gekrabbel, ontzettend luid, en ging heel lang door. Toen ik dit enigszins geschrokken de volgende dag aan mijn collega’s vertelde reageerde ze allemaal redelijk rustig dat iedereen hier wel eens eekhoorns in de muur heeft, en kwamen ze met allemaal verhalen over dode eekhoorns in plekken waar niemand bij kan. Ik hoop dat dat me bespaart blijft ;)
- Brengt me bij de dierenupdate: ik zag gister een iets op campus, volgensmij een groundhog, al leek hij niet op het beest wat ik eerder in een hol in de boom zag. Ik ken de “grote, beverachtige, lopende zoogdieren” familie niet heel goed, maar ze zijn wel leuk. Ik heb inmiddels ook een zwarte eekhoorn gezien en nog een paar chipmunks, maar die nog niet op de foto weten te zetten, dus we houden het even bij de gewone eekhoorns. Verder zie ik nog regelmatig konijnen en soms herten. Overigens kan ik wel een nieuw dier toevoegen aan de lijst, eentje die ik hier alleen nog maar in een flits had gespot. Ik stond ’s avonds rustig met Betsie voor een stoplicht te wachten toen ik een geluid hoorde aan de overkant van de straat. Ik verwachtte weer een van de standaard eekhoorns, maar zag tot mijn stomme verbazing een wasbeer, die op zijn gemakje het afval aan het uitpluizen was. Ik riep letterlijk “Wow, jij bent een wasbeer”. De wasbeer leek zelf niet echt onder de indruk (of kan geen Nederlands, dat kan ook).

Goed, ik ben weer aan mijn gebruikelijke lengte en heb jullie weer lang genoeg van het werk gehouden. Ik doe mijn best een frequentie van eens per 3 weken te behouden (tot nu toe lukt dat soort van aardig) maar no promises. Geniet van de foto’s (en het filmpje, dat ik nog naar een paar mensen op moet sturen, het komt eraan!). Geniet van de 30 graden, dat ga ik weer het onweer in. Tot laters!