Daar gaan we weer!
Door: Liza
Blijf op de hoogte en volg Liza
29 Maart 2017 | Verenigde Staten, Ithaca
Hallo allemaal,
Ik ben weer terug! Of eigenlijk, ik ben weer weg, en daarmee dus weer terug op dit reisblog. Na een wereldreis en wat vakken volgen in Noorwegen ga ik dit keer meedraaien bij een supervet museum over de aarde. En dat bevindt zich toevallig in het land van donuts, cowboys en Trump: de Verenigde Staten. In tegenstelling tot mijn vorige "welkom op mijn blog" verslagen is deze niet netjes van te voren in Nederland geschreven, maar ben ik stiekem al een paar dagen in de VS en is de jetlag langzaam aan het verdwijnen. Internet is nog geen constante factor dus ik garandeer geen frequenties, maar houd jullie verder maar al te graag op de hoogte. De gebruikelijke huishoudelijke mededeling: meld je af of juist aan voor de mailinglijst als je daar behoefte aan hebt :)
Dan kan ik alvast een blogje schrijven, omdat er toch al iets te vertellen is. Na maanden van voorbereiding en een volle laatste week kwam daar wederom het onvermijdelijke Schiphol moment. Dit keer bleek het uitzwaai commitee op het laatste moment groter dan ik had verwacht, aangezien twee vrienden zich hadden verstopt op Schiphol, wat een aangename verassing was :) De reis verliep soepel op het feit dat ik de ingang van de douane niet kon vinden en er in Kopenhagen uitgepikt werd voor een explosieven controle na. Toen ik aankwam in Newark (vlakbij New York) en door de douane was, had ik gelukkig een heerlijk kingsize bed om het eerste deel jetlag te verwerken. De volgende dag had ik nog een busreis naar Ithaca, een studentenstad die veel overeenkomsten vertoont met Wageningen. Daar werd ik hartelijk ontvangen door mijn contactpersoon van het museum, en direct naar de allergrootste supermarkt gebracht die ik ooit gezien heb (er passen makkelijk vier Albert Heijns in). 'S avonds was ik uitgenodigd voor een All American dinner, met home made pizza en chocolate chip cookies. De dag erna was een aaneenschakeling van mensen ontmoeten en informatie absorberen. Kotom, voel me heel welkom maar is wel nog allemaal een beetje overweldigend.
Goed, dan is het nu tijd voor iets wat de trouwe lezers onder jullie nog wel zullen kennen: de opmerkelijke feitjes en wetenswaardigheden. Want ja, die zijn er al flink.
- Ik woon in een spookhuis. Van binnen is het heel mooi, maar van buiten heft het hoge horrorkwaliteiten. Foto’s volgen.
- In mijn spookhuis is een garbage disposer, je weet el, zo’n eng ding in je gootsteen dat alles kapot hakt. Hij doet het gelukkig alleen als ik hem bewust aanzet, maar blijft doodeng.
- Ik heb het er in een eerder blog ook wel over gehad denk ik, maar blijf me toch verbazen over Amerikanen en vlaggen. Ze zijn letterlijk overall. Eerst heb je het nog niet zo door, want dan zie je er een en denk je: oke, maar op zo’n sort gebouw is het best logisch. Maar als je dan even verplaatst naar Nederland, bedenk je dat het toch niet heel logisch is om vlaggen te zien op universiteiten, bibliotheken, en busstations.
- Eetgewoonten zijn hier raar: aardappels bij het ontbijt, individueel verpakte augurken op het tankstation, een bladerdeegtaartje met appel en knolselderij in het vliegtuig (dat had ook Deens kunnen zijn, maar toch). Plus dat alles in grote verpakkingen is, en alles megazoet is. Maar ik ga dapper door met de strijd naar gezond voedsel, er is gelukkig wel veel groenten te krijgen dus dat is een bemoedigend begin.
- Ze hebben hier dieren :) Ik heb al eekhoorns, konijnen en herten gespot. Niet super exotisch, maar wel heel leuk. Ik schijn nog kans te maken op stinkdieren, wasberen, buidelratten en marmotten. Weet niet of ik ze allemaal wil tegenkomen, maar toch ;)
Goed, waarschijnlijk vergeet ik weer de helft, maar dat komt dan de volgende keer. Hier zullen jullie het voorlopig even mee moeten stellen, foto’s komen er hopelijk nog aan, en meer verhalen natuurlijk ook!
Byebye,
Liza
Ik ben weer terug! Of eigenlijk, ik ben weer weg, en daarmee dus weer terug op dit reisblog. Na een wereldreis en wat vakken volgen in Noorwegen ga ik dit keer meedraaien bij een supervet museum over de aarde. En dat bevindt zich toevallig in het land van donuts, cowboys en Trump: de Verenigde Staten. In tegenstelling tot mijn vorige "welkom op mijn blog" verslagen is deze niet netjes van te voren in Nederland geschreven, maar ben ik stiekem al een paar dagen in de VS en is de jetlag langzaam aan het verdwijnen. Internet is nog geen constante factor dus ik garandeer geen frequenties, maar houd jullie verder maar al te graag op de hoogte. De gebruikelijke huishoudelijke mededeling: meld je af of juist aan voor de mailinglijst als je daar behoefte aan hebt :)
Dan kan ik alvast een blogje schrijven, omdat er toch al iets te vertellen is. Na maanden van voorbereiding en een volle laatste week kwam daar wederom het onvermijdelijke Schiphol moment. Dit keer bleek het uitzwaai commitee op het laatste moment groter dan ik had verwacht, aangezien twee vrienden zich hadden verstopt op Schiphol, wat een aangename verassing was :) De reis verliep soepel op het feit dat ik de ingang van de douane niet kon vinden en er in Kopenhagen uitgepikt werd voor een explosieven controle na. Toen ik aankwam in Newark (vlakbij New York) en door de douane was, had ik gelukkig een heerlijk kingsize bed om het eerste deel jetlag te verwerken. De volgende dag had ik nog een busreis naar Ithaca, een studentenstad die veel overeenkomsten vertoont met Wageningen. Daar werd ik hartelijk ontvangen door mijn contactpersoon van het museum, en direct naar de allergrootste supermarkt gebracht die ik ooit gezien heb (er passen makkelijk vier Albert Heijns in). 'S avonds was ik uitgenodigd voor een All American dinner, met home made pizza en chocolate chip cookies. De dag erna was een aaneenschakeling van mensen ontmoeten en informatie absorberen. Kotom, voel me heel welkom maar is wel nog allemaal een beetje overweldigend.
Goed, dan is het nu tijd voor iets wat de trouwe lezers onder jullie nog wel zullen kennen: de opmerkelijke feitjes en wetenswaardigheden. Want ja, die zijn er al flink.
- Ik woon in een spookhuis. Van binnen is het heel mooi, maar van buiten heft het hoge horrorkwaliteiten. Foto’s volgen.
- In mijn spookhuis is een garbage disposer, je weet el, zo’n eng ding in je gootsteen dat alles kapot hakt. Hij doet het gelukkig alleen als ik hem bewust aanzet, maar blijft doodeng.
- Ik heb het er in een eerder blog ook wel over gehad denk ik, maar blijf me toch verbazen over Amerikanen en vlaggen. Ze zijn letterlijk overall. Eerst heb je het nog niet zo door, want dan zie je er een en denk je: oke, maar op zo’n sort gebouw is het best logisch. Maar als je dan even verplaatst naar Nederland, bedenk je dat het toch niet heel logisch is om vlaggen te zien op universiteiten, bibliotheken, en busstations.
- Eetgewoonten zijn hier raar: aardappels bij het ontbijt, individueel verpakte augurken op het tankstation, een bladerdeegtaartje met appel en knolselderij in het vliegtuig (dat had ook Deens kunnen zijn, maar toch). Plus dat alles in grote verpakkingen is, en alles megazoet is. Maar ik ga dapper door met de strijd naar gezond voedsel, er is gelukkig wel veel groenten te krijgen dus dat is een bemoedigend begin.
- Ze hebben hier dieren :) Ik heb al eekhoorns, konijnen en herten gespot. Niet super exotisch, maar wel heel leuk. Ik schijn nog kans te maken op stinkdieren, wasberen, buidelratten en marmotten. Weet niet of ik ze allemaal wil tegenkomen, maar toch ;)
Goed, waarschijnlijk vergeet ik weer de helft, maar dat komt dan de volgende keer. Hier zullen jullie het voorlopig even mee moeten stellen, foto’s komen er hopelijk nog aan, en meer verhalen natuurlijk ook!
Byebye,
Liza
-
29 Maart 2017 - 00:25
Ineke:
Jaaa, leuk Lies! Fijn dat je goed bent aangekomen :-) En ik heb de eer de eerste te mogen zijn een reactie te plaatsen, joepie ;-) Heel veel plezier en tot over een paar weken alweer! -xxx- Ineke -
29 Maart 2017 - 08:47
Helene Van Schaik:
Hoi Liza,
Wat een verrassing om weer een reisblogverslag van jou aan te treffen in mijn mail en wat leuk dat je weer op pad bent!
Hartstikke gaaf en ga er lekker van genieten, dan kunnen wij lekker genieten van jouw avonturen en leuke feitjes en wetenswaardigheden.
Je vergeet één ding te vermelden waar ik wel nieuwsgierig naar ben: voor welk museum ben je aan het werk gegaan en wat voor werk moet je voor ze gaan doen? Is het vrijwilligerswerk of voor je studie of is het werK?
Ik ben heel benieuwd, pas goed op jezelf én op je vingers en veel plezier,
groetjes van
Helene
mediatheek Dalton
-
29 Maart 2017 - 11:10
Moeder Van:
Ha Liza,
Wat is dat weer lekker vertrouwd. En je schrijft nog steeds heel beeldend, alsof we er zelf bij zijn. Hoewel, zo'n explosieven controle heb ik gelukkig nog niet meegemaakt. Sturen ze dan een hond af op je rugzak, of moet je alles uitpakken wat je met passen en meten hebt weten mee te nemen? Weer een ervaring rijker zal ik maar zeggen ;)
Fijn dat de kop er af is. Het blijven toch telkens weer grote overgangen, helemaal nu je niet gaat reizen maar een aantal maanden op 1 plek bivakkeert en je in de 'volwassen' wereld van museum en community gaat meedraaien. Het wordt ongetwijfeld leerzaam, op allerlei manieren. Wat je nu na een paar dagen allemaal al hebt gezien en waar je je over hebt verwonderd, een mooi begin.
Hopelijk is de jetlag binnenkort helemaal uit je systeem verdwenen. En komen er nog andere bewoners voor je spookhuis?
Zijn buidelratten trouwens niet die beesten die ze in Nieuw-Zeeland massaal mogen uitmoorden? Misschien kun je die maar beter buiten de deur houden inderdaad. Ook eekhoorns kunnen flinke snaaiers zijn.
Heb het goed, blijf vooral ons op de hoogte houden met je verhalen.
Veel plezier meid. Tot ziens in New York ;)
xxx
mamma -
29 Maart 2017 - 15:09
Inette Vermeer:
Ha Liza,
wat leuk om de mail te krijgen om je weer te volgen.
Ik kijk uit naar het volgende verhaal. Groeten van ons allemaal -
29 Maart 2017 - 21:30
Pappa:
Ha die Lies,
Leuk om te lezen. Een beetje gek land ook, maar dat wisten we al. Ben benieuwd, over een maand zien we elkaar in de Big Apple.
Fijn dat je zo hartelijk ontvangen bent. Ik denk dat je een prima tijd voor de boeg hebt.
Dat spookhuis doet me denken aan de film The Shining, maar die ken je niet geloof ik. Houden zo, kijk die maar als je weer terug bent.
Liefs,
Pappa -
30 Maart 2017 - 20:37
Maaike:
Hee wat fijn dat je goed bent aangekomen en een warm welkom hebt gehad! Kijk wel uit met je vingers en die garbage disposal inderdaad, anders wordt het nog echt horror :O
Waarom is het eigenlijk een spookhuis?
-
31 Maart 2017 - 13:08
Oom Martin:
Hoi import Amerikaan :) Weer mooi en gezellig verteld.Dat doe je goed en weer een prachtig beginnend avontuur er bij in je' rugzak', vandaar die explosieven controle onderweg? :) (reis je eigenlijk met een rugzak of gewoon een koffer?) Fijn dat je je welkom bent en voelt daar. Alles schijnt idd groter te zijn daar, gezond voedsel zal wel te vinden zijn lijkt me, hoewel ze (generaliserend) idd. wel de reputatie hebben heel veel rommel te eten, doe dat maar niet te veel anders kom je nog 3 kledingmaten groter terug in Nederland. Lees graag nog wat meer over t spookhuis (?) Of bedoel je alleen dat t er erg filmspookhuisachtig uit ziet? Grappig de speculoos foto best duur geworden met die import erbij Vindt t zelf niet te eten dat spul maar dat terzijde Geniet en leer avontuurlijke nicht Groeten uit Nederland -
31 Maart 2017 - 22:11
Moeder Van:
Wauw, foto's, wat leuk. Snap je spookhuis nu, adequate beschrijving. Dapper dat je daar in je eentje in bivakkeert, ik stel me krakende deuren voor en flikkerende lampen, maar hopelijk valt dat allemaal wel mee.
Mooie waterval Lies.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
